W przypadku teatru plastycznego często forma przenika się treścią. Obrazy, słowa i gesty, wzajemnie się uzupełniają. Nie ma ścisłego podziału na funkcje. Tak też jest w naszym Krzywym teatrze. Próby mogą wydawać się mocno chaotyczne, przynosimy wciąż to nowe rekwizyty, wykonujemy serie ćwiczeń, pijemy zieloną herbatę, dużo rozmawiamy. W książkach zaznaczamy  fragmenty, zbitki zdań i słów, rysujemy na szybko projekty kostiumów i sekwencje ruchu. Mamy swoje małe olśnienia i zachwyty.  Scenografia i szkice do niej też nie są w tym wypadku uporządkowane i poddane ścisłym rygorom. Zmieniają się.

Dziś dzielimy się z Wami kilkoma pierwszymi bazgrołkami Dominik Chochołowskiej – Bocian.